1soin/SAU/Ariketa teorikoa: Zinema gidoia

De Portfolio Academico

Idatzizko ariketa da, bertan Internet eta liburutan arakatuz hurrengo informazioa jaso behar duzue:

Zer da sekuentzi bat: Jarraian gertatzen den akzio dramatikoaren zatiketa da sekuentzia. Istorioaren zati bat kontatzen duen parte bat da, bere barruan eszenak izango dituena.

Zer da eszena bat: Denbora, leku eta egoera zehatz batean kokatzen gaituen sekuentzi baten partea da. Plano ezberdinez osatuta dago.

Zeintzuk plano mota daude:

Plano Orokor Luzea
  • Plano orokor luzea: Protagonistari bigarren mailako garrantzia ematen zaio plano honetan, bere ingurua erakusteko balio duelako. Deskibapen balorea du gehienetan, baina balore dramatikoa ere izan daiteke, bere bakartasuna, etab. erakusteko.
Plano Orokorra
  • Plano orokorra: Bai protagonista bai bere ingurua erakusten duen plano mota.
Plano Osoa
  • Plano osoa: Protagonista osotasunean erakusten duen planoa.
Plano Amerikarra
  • Plano amerikarra: 3/4eko planoa ere deituta, protagonista burutik belaunetara erakusten duen planoa.
Plano Erdia
  • Plano erdia: Gerritik gora agertzen da pertsona.
Lehen planoa
  • Lehen planoa: Pertsonaiaren burua eta sorbaldak agertzen dira.
Zehastasun planoa
  • Zehaztasun planoa: Zati oso zehatza erakusten digu, objektuekin erabiltzen da.

Kamarak izan ditzaken angulazio ezberdinak:

Bi ardatz ezberdinduko ditugu angulazioak definitzeko, bertikala eta horizontala. Ardatz bertikalean:

Ardatz bertikaleko angeluak
  • Zenitala: Satelite batetik edo helikoptero batetik hartu balitz bezala egindako planoa da; goitik, hain zuzen ere. Objetu edo subjetuak 90 graduko angeluarekin erakusten dira. Gehienetan irudiaren efektu estetikoa du.
  • Pikatua: Kamerak begien altuerara baino pixkat goiago kokatzen da (subjektuen kasuan) edo altuera ertaienan (objetuen kasuan), kamera lurzorurantz bideratuta. Erabiltzen da norbait behekoa edo ahula den erakusteko.
  • Kontrapikatua: Kamera aurrez aurre eta altuera ertainean baino pixkat beheago kokatzen da, pixkat gora begira. Pikatu planoaren kontrako planoa da. Goratzeko eta goraipatzeko balio dio subjektuari edo objektuari.
  • Nadir: Kamera lurzoruaren mailan jartzen da, sujetuarekiko erabat behean. Maila estetikora erabiltzen da dramatismoa emateko, eszenarako interesa edo dinamismoa eragiteko erabiltzen da.

Ardatz horizontalean:

Ardatz horizontaleko angeluak
  • Frontal: Kamerarenangelua da lurzorura eta grabatzen ari den subjektuaren aurrean, begien parean, paraleloa. Subjektuari eta bere itxura fisikoa erakusten gaitu. Objektu bat izatekotan, bere altuera ertainera grabatzen da. Planorik ohikoena da.
  • Escorzo: Aurpegiko subjektu nagusia eta bizkarreko entzuten duen subjektua sartzen ditu. Akzioak duen subjektua nabarmentzen du une horretan (adibidez, hitz egitea). Kamera kokatzen da, 45 gradutan, filmatutako subjektuaren atzean.
  • Perfil: Kamera subjektuaren alde batean dago.
  • Kontra: Kamera subjektuaren atzean dago.

Kamararen Mugimendua:

  • Cámara en mano: Se filma con la cámara en la mano, sin trípodes, produce una sensación de verismo, de vídeo doméstico, y hace más creíble la escena.
  • PAN descriptiva: Este movimiento panorámico nos introduce en un nuevo escenario de la película.
  • Travelling de descubrimiento: Es como un travelling de seguimiento, pero este finaliza bruscamente con un elemento que cambia la acción, con algo inesperado.
  • Travelling presentación progresiva: Nos muestra los detalles de un objeto.
  • Travelling de seguimiento: La cámara sigue al sujeto, justo detrás de él, descubriendo el entorno al mismo tiempo que lo hace el sujeto.
  • Travelling retro: La cámara se sitúa delante del rostro del sujeto, mientras la cámara retrocede a medida que el sujeto avanza.
  • Travelling avant: Al contrario que el trávelling retro, la cámara avanza a medida que el sujeto retrocede.
  • Travelling aéreo: La cámara sigue al sujeto desde un punto de vista muy elevado.
  • Travelling circular: Se realiza describiendo un movimiento circular en torno al objeto.
  • Steadycam interdependencia: Se trata de un plano que se obtiene “enganchando” la cámara a la cintura del sujeto. A medio camino entre la subjetividad y el distanciamiento.
  • Plano en rotación: La cámara hace un movimiento de rotación sobre el eje Z, mientras graba.
  • Movimientos grúas: La cámara cambia de altura aproximándose al sujeto.

Erreferentziak